طراحی و پایدارسازی گود

گود برداری

گودبرداری حفرپذيري (Diggability) تابع مقاومت مواد، وزن واحد حجم توده (Bulk density)، عامل توده‌اي (Bulking factor) و آب محتواي طبيعي زمين است. بر این اساس گودبرداري و ساخت سازه‌ها، بدون پايدارسازي ديواره‌هاي گود و زه‌کشی آن ميسر نیست. در یک نگاه کلی شیوه‌های پایدارسازی گود را می‌توان به دو دسته کلی زیر طبقه‌بندی نمود: 1- بدون وجود آب زيرزميني و يا ورود آب زیرزمینی كم و قابل زه‌کشي - سازه فلزی خرپایی - ميخ‌گذاري(Nailing) - شمع مجزا با پوشش داخلي (ديوار برليني) - مهاري (Anchoring) - بالا به پایین (Top-down) - ریزشمع (Micro pile) 2- در حالت هجوم آب زيرزميني زياد از دیواره و کف گود  - شمع‌های همپوشان با مهاری - شمع همپوشان همزمان با روش بالا به پایین  - اختلاط عمقي خاك با مهاري - ستون‌های تزريق با فشار بالا با مهاری - ديواره ديافراگم با مهاري